We   wszystkich   rodzinach,   które   odwiedziłem   podczas   wizyty   duszpasterskiej   i   które   przyznają   się   do   Chrystusa zastałem   atmosferę   modlitewnego   przygotowania:   na   stole   stał   krzyż   lub   inny   symbol   przynależności   do   wiary   Chrystusowej. Większość   rodzin   posiada   Pismo   św.   Pamiętajmy   o   słowach   św.   Tertuliana:   „Nieznajomość   Ewangelii   jest   nieznajomością Chrystusa”,   z   czego   wynika,   że   nie   uznawanie   nauk   religijnych   za   wiedzę   rzetelną   i   konieczną,   traktowanie   ich   jako mitologii   lub   bajki,   prowadzi   nawet   u   ludzi   wykształconych   nie   tylko   do   posta   wy   infantylizmu   religijnego,   lecz   utrudnia przede   wszystkim   pełne   wykształcenie   człowieka   i   prawidłowy   rozwój   jego   osobowości,   jak   powiedział   parafrazując   słowa wielkiego   Mickiewicza   ”bez   serc   i   ducha   to   szkieletów   ludy”.   Dlatego   powstał   w   Koszalinie   Wydział   Teologiczny   dla świeckich,   na   którym   można   podjąć   studia   w   zakresie   teologii,   studia   biblijne,   katechetyczne   i   inne.   Cieszy,   fakt,   że wszystkie   dzieci   i   młodzież   objęte   są   katechizacją   w   szkole   w   wymiarach   2   godz.   tygodniowo,   chociaż   jest   to   tylko   minimum koniecznej   do   opanowania   wiedzy   biblijnej,   liturgicznej,   moralnej,   teologicznej,   sakramentalnej,   historii   Zbawienia,   życia Jezusa   i   początków   Kościoła.   Pomocą   w   utrwaleniu   zdobytej   wiedzy   są   zadanie   domowe   i   ćwiczenia,   które   szczegółlnie młodsze   dzieci   pilnie   wypełniają.   Dziękuję   p.Barbarze   Mielcarek,   która   podjęła   naukę   religii   w   szkole   i   przyjęła   rolę katechetki.   W   przyszłości   musimy   wykształcić   w   naszej   parafii   katechetkę   lub   nawet   kilku,   którzy   będą   animatorami   dla młodzieży   w   przygotowaniu   do   S.Bierzmowania   czy   przygotowaniu   dzieci   do   Pierwszej   Komunii   Świętej.   Tym   bardziej,   że kapłanów   jest   coraz   mniej,   a   przy   obecnym   niżu   demograficznym   i   egoistycznym   nastawieniu   do   życia   kapłanów   nie przybędzie.   Raduję   się   z   nowych   animatorów   przygotowujących   do   S.Bierzmowania,   w   Duninowi   Marcina   Laskowskiego   i w   Możdżanowie   Katarzyny   Maszkowskiej.   Jedynie   wspólne   działanie   rodziców,   którzy   przykładają   się   do   przekazania wiary   własnym   przykładem   i   rola   Kościoła   w   tym   katechizacji   połączonej   z   niedzielną   mszą   św.   i   życiem   sakramentalnym uwieńczy   wspólny   wysiłek:   prawością   sumienia   i   postępowania   zgodnego   z   wolą   Bożą   zawartą   w   dekalogu   i   kazaniu   Pana Jezusa   na   Górze   „8   Błogosławieństw”.   Wówczas   dziecko,   jeśli   nawet   wyjdzie   z   naszego   domu   do   internatu   czy   wojska     ustrzeże   się   deprawacji,   ponieważ   czas   poświęcony   dziecku   w   dzieciństwie,   bycie   z   nim   tam   gdzie   się   być   powinno,   a   więc   na wspólnej   modlitwie,   niedzielnej   mszy   św.,   u   Sakramentu   Eucharystii   i   Pokuty,   na   rekolekcjach,   czytanie   wspólne   Pisma   św., chociaż   raz   w   tygodniu,   zainteresowanie   przerabianym   programem   szkolnym   i   katechetycznym,   niedzielnym   kaza-niem, rozmowy   o   miłości,   rodzinie,   dlaczego   Pan   Bóg   tak   a   nie   inaczej   stworzył   człowieka   usposobi   i   predestynuje   Wasze   dziecko do   założenie   zdrowej,   katolickiej   rodziny.   Świadomy   wspólny   wybór   programu   tv   i   czasopism   uchroni   Wasze   dziecko   od patologii   i   deprawacji,   a   czas   poświęcony   dziecku   zaprocentuje,   gdyż   powiedzą   o   nim,   że   to   człowiek   odpowiedzialny, rzeczowy,   który   nie   zrzuca   swych   obowiązków   na   innych.   A   gdy   nawet   zbłądzi   w   internacie,   czy   wojsku   to   wróci   do   zasad, które   wpoili   mu   rodzice   i   katecheci,   bo   przez   jego   sumienie   będzie   działał,   Pan   Bóg.   Ale   nie   wolno   ci   ojcze,   matko   być   jak pęknięty   dzwon   mówiąc   dzieciom   idź   do   kościoła   na   mszę   św.,   a   sam   nie   idziesz.   Większą   masz   winę   niż   ateusz,   bo   niby wierzysz,   a   sam   nie   idziesz,   ateusz   jest   przy   tobie   usprawiedliwiony,   bo   ty   nie   idąc   w   niedzielę   na   mszę   św   przeka-zujesz Boga   kłamcę,   dziecko   przeżywa   wówczas   dramat,   bo   nie   wie   czy   potępić   ojca   czy   matkę,   czy   odrzucić   przykazania. Smutkiem   napawa   fakt   że   kilkoro   dzieci   po   I   Komunii   Św.   nie   widzę   w   kościele   na   mszy.   To   samo   dotyczy   młodzieży   po przyjęciu   S.   Bierzmowania.   P.J   przestrzega:   lepiej   by   kamień   młyński   powiesić   sobie   u   szyi   i   utopić   w   głębinach   morskich niż   być   przyczyną   zgorszenia   jednego   z   tych   maluczkich.   Nie   święcenie   niedzieli   jest   problemem   części   rodzin   naszej   parafii. Sprawa   frekwencji   niedzielnej.   U   górali   to   średnia   80%,   a   nawet   w   góralskich   parafiach   100%   wiernych   uczestniczy   w niedzielnej   mszy   św.   U   nas   zaledwie   25-30%   odliczając   niemowlęta   i   chorych   to   jakieś   40%.   Sam   zostałem   wychowany   w duchu   największego   szacunku   dla   Dnia   Świętego,   co   napełniało   cały   tydzień   pragnieniem   wierności   P.   Bogu   i   Jego przykazaniom.   Ta   wierność   niedzielnej   mszy   św.   procentuje   sumiennością   w   nauce,   zobowiązuje   do   uczciwości,   poszano- wania   swojej   i   cudzej   własności,   mobilizuje   do   podejmowania   nawet   trudnych   wyzwań   i   zadań,   wobec,   których   inni rozkładają   ręce.   Powtarzam   to   kolejny   raz,   bo   słowa   pouczają,   ale   pociągają   przykłady:   dziękuję   rodzicom,   którzy   są   dla swoich   dzieci   przykładem,   a   szczególnie   mojej   mamie,   bo   od   niej   nauczyłem   się   czci   dla   Dnia   Pańskiego,   a   kolejno   z   Bożą pomocą   podejmowania   dzisiaj   w   kapłaństwie   zadań   i   wyzwań,   za   które   nie   oczekuję   wdzięczności   czy   podziękowań,   ale nawet   te   drobne   wdzięczności   od   was   mobilizują   do   dalszej   pracy   i   poświęcenia   jak   chociażby   nobilitacja   przez   p.   Prezyenta Andrzeja   Dudę   złotym   krzyżem   zasługi.   Pragniemy   z   kolejną   grupą   dzieci   i   młodzieży   dotrzeć   w   czerwcu   do   dziedzictwa   i źródła   kultury   chrześcijanskiej   do   Rzymu.   Sam   będąc   urzeczony   możliwością   dotarcia   do   źródeł   chrześcijanństwa,   pragnę kolejnej   grupie   służyć   przewodnictwem   po   miejscach   męczeństwa   1   chrześcijan:   bazylik   zbudowanych   na   krwi   męczeńskiej apostołach   św,   Piotrze   i   św.   Pawle,   katakumbach,   Koloseum   i   innych,   gdzie   możemy   umocnić   swoją   wiarę   dotykając początków   życia   Kościoła,   bazylik   zbudowanych   na   wydarzeniach   z   życia   pierwszych   wyznawców   Chrystusa.       Wracając   do umotywowania    skąd    brać    energię    do    działalności    i    wszelkiej    pomocy    innym:    to    właśnie    święcenie    Dnia    Pańskie-go sakralizuje   i   uświęca   życie   rodzinne,   pobudza   do   bezinteresownej   pomocy,   gdzie   wierny   jak   Chrystus,   służy   swoim   bliźnim. Eucharystia   łagodzi   obyczaje,   uszlachetnia   życie   sąsiedzkie,   wierny   żyjąc   zasadami   usłyszanymi   w   Ewangelii   znajduje motywacje,   które   nie   pozwalają   wpaść   mu   w   rozpacz   w   trudnych   sytuacjach,   szczególnie   wobec   dramatu   rozdarcia   między ideałami,   jakie   pragnie   zrealizować,   a   grzechem,   w   którego   po   katastrofie   grzechu   pierworodnego   człowiek   jest   uwikłany.   I właśnie   tu   w   kościele   znajduje   rozwiązanie,   a   jest   Nim   Jezus   Chrystus,   który   kocha   każdego   człowieka,   bo   przyszedł szczególnie do owych słabych, grzesznych, źle się mających;                                                                   •         Święcenie   Dnia   Pańskiego   z   niedzielną   mszą   św.   pozwala   rozwiązać   dramat   śmierci,   którą   pokonał   On   Jezus   Chrystus –   Zmartwychwstając.   Wielu   ucieka   od   Chrystusa   w   wesołkowatość,   alkoholizm,   narkotyki,   szukając   uciech,   radości   poza Jezusem   i   Kościołem,   ale   i   tak   na   ich   drodze   stanie   kiedyś   krzyż,   cierpienie,   choroba,   umieranie.   Tylko,   że   wtedy   zostaną sami bez Jego - Chrystusowej Miłości.                                                                        •         Sakralizacja,   czyli   uświęcenie   niedzieli   jest   rozwiązaniem   wobec   cierpienia,   które   jest   krzyżem,   ale   przeżywanym   z   Nim Jezusem   Chrystusem   staje   się   „jarzmem   słodkim   i   brzemieniem   lekkim”.   W   odnowionych   kościołach   naszej   parafii postanówmy   sobie   nie   opuszczać   z   własnej   woli   żadnej   mszy   św.   i   nie   dopuszczajmy   do   desakralizacji   niedzieli   tak deprawowanej   przez   poprzedni   ateistyczny   system.   Szczególnie   po   ogłoszeniu   przez   Sejm   wolnych   od   pracy   w   handlu   niedzieli oraz    ogłoszeniu    świętym    szczególnego    Polaka    JP    II,    któremu    zależało    abyśmy    byli    narodem    świętym,    na    której    to kanonizacji   byliśmy   jako   parafianie,   a   wielu   w   organizowanych   38   pielgrzymkach   do   Rzymu,   na   których   reprezentowaliśmy się    jako    katolicy    wierzący    nie    tylko    słowem,    ale    praktyką    zachowania    Bożych    i    kościelnych    przykazań.    Niech    to postanowienie podejmą szczególnie Ojcowie i Matki.                           •Wielu   ojców   postanowiło   sobie   po   kilkunastu   tragicznych   zejściach   w   ostatnich   latach   z   tego   świata   i   zaciągniętych chorobach   troskę   o   trzeźwość.   To   raduje   waszego   proboszcza.   Przynajmniej   po   kolędzie   w   tym   roku   nie   było   żadnego pijanego.   Oby   szczególnie   ojcowie   rodzin   dawali   przykład   swoim   dzieciom.   Zwyciężyliśmy   wrogów   zewnętrznych   naszego narodu.   Pozostał   wróg   wewnętrzny   uzależnienie   od   alkoholu.   Gdyby   za   parę   lat   udało   się   powiedzieć,   że   nie   ma   w   Polsce ani   jednego   alkoholika,   byłoby   to   największe   zwycięstwo   naszego   narodu.   Postanówmy   sobie   w   tym   roku   ogłoszonym   przez Ojca   Św.   Franciszka,   w   którym   głównym   tematem   jest   ”w   mocy   Ducha   Bożego   aby   przeżywać   na   trzeźwo   i   bez   alkoholu wszystkie   święta,   a   więc:   Wielkanocy,   I   Komunii   św.   i   Chrztu   św.   Św.   B.   Narodzenia   tym   bardziej,   że   obchodziliśmy   100- lecia odzyskania niepodległości przez Polskę, tak dręczoną przez wrogów rozpijaniem narodu;                                  •      Smutkiem   napawa   fakt   wykorzystywania   pracowników   przez   dystrybutorów   pracy   w   niedzielę   i   święta   jak   się   skarżycie po   kolędzie,   że   nie   dajecie   dobrego   przykładu   dzieciom   i   rodzinie.   Wykorzystywanie   pracownika      jako   siły   roboczej   w ekstremalnych   warunkach   dla   nieokiełzanej   chciwości   zysku,   wymagającej   pracy   w   niedzielę   i   święta,   kosztem   czasu ofiarowanego   dla   rodziny   i   dla   Boga   jest   nieprawością   i   grzechem   chciwości.   Nigdy   zysk,   ekonomia   nie   może   przysłonić człowieka   i   jego   praw,   a   prawem   każdego   człowieka   jest   prawo   do   dnia   świętego   i   zapewnienie   mu   uczestniczenia   w   liturgii niedzielnej i świątecznej. Św. JPII uczył: „człowiek przed rzeczą i ekonomią; być przed mieć, etyka przed techniką”;        •   W   minionym   roku   udało   się   zorganizować   rekolekcje   dla   młodzieży   w   Koszalinie,   dzieci   1–komunijne   pojechały   na pielgrzymkę   do   Lichenia,   również   młodzież   była   na   czuwaniu   w   Skrzatuszu.   W   minionym   roku   wzięliśmy   udział   w pielgrzymce   kolejowej   na   Jasną   G.,   a   23   parafian   uczestniczyło   w   pielgrzymce   do   Ziemi   św.   wraz   z   parafianami   i   ks. Markiem   z   Polanowa.   Ministranci   pojadą   na   rekolekcje   oazowe   do   Zakopanego,   a   13   osób   młodzieży   zgłosiło   się   na rekolekcje do Podczelu i WSD w czasie ferii;                                                                   W   Nowym   Roku,   aby   pogłębić   więź   z   Chrystusem   Panem   naszym   przyjacielem,   Drogą   i   Życiem   zapraszam   na   różne propozycje   rekolekcji   i   pielgrzymek.   Nie   zmarnuj   jedynej   szansy   bo   drugiej   możesz   nie   otrzymać   w   Twoim   życiu.   Pozostałą młodzież   proszę   o   odpowiedź   na   którą   wersję   rekolekcji   się   wybierasz?   Wsysałem   w   wersji   elektronicznej   na   uzyskane adresy   po   kolędzie   propozycje   mailowe.   Podczas   ferii   zimowych   są   3   wersje   rekolekcji   w   Koszalinie,   Podczelu   i   Zakopanem W   naszej   parafii   będą   głoszone   rekolekcje   wielkopostne   przez   ks.   Krzysztofa   Sendeckiego   kapelana   Hospicjum   z   Darłowa w 4 n.W.P. od  31.03.-3.04.  również dla dzieci szkolnych. Cieszę   się,   że   młodzież   pragnie   pogłębić   więż   z   Jezusem   podczas   rekolekcji   oazowych.   BĘDZIE   ZADOWOLONA   I POZNA    CIEKAWYCH    KOLEGÓW    I    KOLEŻANKI,    KTÓRZY    RÓWNIEŻ    PRAGNĄ    SŁUZYĆ PANU BOGU I JEMU ZAUFAĆ. 1.   Rekolekcje   do   seminarium   Wspólnota   WSD   w   Koszalinie   zaprasza   młodzież   szkół   ponadgimnazjalnych   na   rekolekcje, które   odbędą   się   w   seminarium   w   dniach   1-3   02   2.   Ruch   światło-życie   zaprasza   na   oazy   zimowe,   które   odbędą   się   podczas ferii   szkolnych.   są   to   rekolekcje   przeznaczone   dla   młodzieży   ponadgimnazjalnej   w   Koszalinie   9-11.02.   zgłosiło   się   już   10 osób z naszej parafii; 3.   Rekolekcje   zamknięte   dla   wcześniej   zgłoszonych   w   naszym   ośrodku   Caritasowym,   głosi   karmelita-pustelnik   o.Serafi Tyszko pseudonim„Gandhi”, moderator oaz w Lipiu, w dniach 12-15.04. 4.   Rekolekcje   dla   wcześniej   zgłoszonych   w   naszym   ośrodku   Caritasowym,   głosi   biblista   z   Indii   o.Jose   Maniparambil   w dniach 11-13.05. 5.   Dla   młodzieży   z   Ustki,   w   naszym   ośrodku   Caritasowym,   głosi   ks.   Przemek   Tymecki   w   dniach   9-11.03.               Szczególnie zapracowanym   ojcom   i   matkom   składam   dziś   podziękowanie   za   ofiary   złożone   podczas   kolędy   i   w   ciągu   roku   na   różne potrzeby    życia    parafialnego,    WSD    w    Koszalinie,    Caritas    i    dzieła    charytatywne    w    diecezji    i    pomoc    dotkniętym kataklizmami   oraz   misje.   Szczerze   życzę,   aby   radosna   miłość   do   ojca   i   matki,   miłość   do   dzieci   wypełniła   wszystkie potrzeby   ich   serc,   a   dzieciom   i   młodzieży   życzę   wielu   przyjemnych   chwil   –   w   tych   trudnych   dziś   czasach   dla   katolickich rodzin,   życzę   wielu   przyjemnych   chwil   spędzonych   z   ojcem   i   mamą   w   domu   rodzinnym.   Pragnę   serdecznie   podziękować wszystkim   rodzinom   za   życzliwe   przyjęcie,   podczas   kolędy,   odświętną   atmosferę,   gościnę,   złożone   ofiary,   również   na   nasze WSD,   zamówione   intencje   mszy   św.   nie   tylko   za   zmarłych,   ale   i   w   kolejne   rocznice   małżeństwa   i   błogosławieństwo   Boże   dla rodziny. Z serca życzę Wam w rozpoczętym Nowym Roku Ks. Proboszcz

Sprawozdanie pokolędowe 2019r